Parole, dat is Italiaans voor woorden. Wij vinden Parole een goed passende titel voor onze updates. Daarom dus: Parole !

Eindelijk: Op reis….In viaggio!

Na een geslaagde reis in juni wilden we als het kon in het najaar opnieuw naar Sicilië. Dit keer om de vijf panden te bezichtigen die waren overgebleven na onze reis in juni. Hierover heb je alles kunnen lezen in Parole sette (7). Van onze werkgevers kregen we toestemming om vier weken verlof op te nemen èn de situatie rondom Corona gaf zowel in Nederland als op Sicilië geen reden tot zorgen. Dus…… vliegtickets geboekt en we konden weer gaan! Op dinsdag 16 november zijn we vertrokken om tot 11 december op Sicilië te blijven. Onze aankoopmakelaar hadden we gevraagd bezichtigingen in te plannen voor de vijf panden, nu maar hopen dat ze nog te koop staan……

Spannend moment bij aankomst…

Na een voorspoedige vlucht landden we op 16 november halverwege de middag op het vliegveld van Catania. Onze bagage hadden we al snel van de band, maar toen…. mochten we het vliegveld niet af: alle passagiers uit onder andere Nederland moesten eerst een sneltest ondergaan om te zien of niemand Corona meenam naar Sicilië. In gedachten zagen we ons al zitten in een quarantainehotel op het vliegveld… niks huizenjacht, op de kamer blijven voor anderhalve week of zo….het zal toch niet?

Na de test 10 lange minuten wachten en toen kwam gelukkig voor ons allebei de uitslag ‘negatief’! We mochten weg, de huurauto ophalen en vervolgens op reis naar Rosolini, waar we voorlopig zouden verblijven. Kort na 18 uur arriveerden we daar en werden we gastvrij onthaald door de eigenaren, voor de derde keer hadden we bij hen een appartement geboekt. We hebben ze helemaal bijgepraat en dus ook verteld dat we de volgende ochtend om 10 uur de eerste bezichtiging zouden hebben. Spannend, maar natuurlijk erg leuk!

Na een onrustige nacht…

In de loop van de nacht werd het erg onrustig buiten, geen verrassing, we wisten van de voorspelde weersomslag. Harde wind, hevige regen, af en toe een onweersklap… Toen we opstonden, was dat nog niet veel beter.

Tijdens het ontbijt kwam Miriam, de eigenaresse, ons vertellen dat haar man haar had gebeld. Giovanni werkt op een basisschool zo’n 20 autominuten verderop, in de buurt van het huis dat we zouden gaan bezichtigen. Hij had het dringende advies voor ons de bezichtigingsafspraak te annuleren: er was die ochtend een tornado over dat gebied geraasd met veel schade tot gevolg en helaas ook één persoon die daarbij was omgekomen.

Pffff, dat was schrikken, zo’n bericht! Uiteraard hebben we direct onze makelaar een bericht gestuurd met het verzoek de bezichtigingsafspraak te annuleren en wellicht op een ander moment een nieuwe afspraak in te plannen. De nieuwsberichten logen er niet om: veel afgerukte daken, omgewaaide en beschadigde bomen, het gebied lag bezaaid met puin. En inderdaad helaas één dode en twee zwaargewonden. 

Kijken, kijken, kijken …..

We hadden onze aankoopmakelaar gevraagd om voor 5 huizen bezichtigingen te plannen. De eerste hadden we dus moeten annuleren maar in de dagen daarna stonden nog twee bezichtigingen gepland. Van het vierde huis hebben we besloten om geen bezichtigingsafspraak te laten plannen door onze aankoopmakelaar omdat niet het gehele pand te koop stond zo bleek toen we de plattegronden toegestuurd kregen. Het vijfde huis dat we in juni hadden gezien bleek nagenoeg verkocht. 

En het huis van de eerste bezichtigingsdag bleek vol geraakt door de tornado en ernstig beschadigd. Geen vervolgafspraak dus…

Twee dagen na onze aankomst op Sicilië konden we wel naar onze eerste bezichtigingsafspraak. Toch wel wat gespannen, maar met vlinders in de buik, gewapend met pen, papier, fototoestel en meetapparaat gingen we op pad. Wat blijkt het dan zo fijn dat we een duidelijk gastenconcept hebben. En wat kwam het bezichtigingswerkboek van de Droomplekacademie ons goed van pas. Zo konden we heel rationeel en objectief beoordelen of het bezichtigde pand geschikt was en volledig bij ons en ons concept paste. En last but not least: wat is het toch handig als je de taal in behoorlijke mate beheerst.

Al met al een hele leuke fase in ons proces. ook heel spannend natuurlijk want nu wordt het écht serieus. Maar ook vermoeiend zo bleek, tjonge wat waren we moe: van het nadenken en met elkaar grondig doorspreken en bekijken of een bezichtigd huis wat zou zijn voor ons, het vele italiaans spreken, en dan nu natuurlijk op zakelijk niveau.

In de tijd dat we op Sicilië waren, hebben we nog wat nieuwe te koop staande panden gevonden en die (van buitenaf) bekeken. Ook dat kostte de nodige inspanning en tijd, zoals we in de vorige Parole al schreven, maar we worden er steeds beter in. In een paar gevallen leidde deze zoektocht tot een bezichtigingsafspraak.

Om te ontspannen bakte Hans ‘s avonds brood voor het ontbijt. Hoewel… dat was wel hard werken: het kneden moest met de hand gebeuren, Met de vele speciale italiaanse meelsoorten werden lekkere broodjes gebakken, een heerlijk begin van een nieuwe dag.

Toen we alles gezien hadden…..

Over de bezichtigde panden hebben we heel diep en kritisch nagedacht. In veel gevallen besloten we om af te zien van een vervolg. We vonden het pand te groot voor ons concept, waardoor we het niet haalbaar achtten om er de intieme sfeer te creëren. Of er bleek een ander gastenverblijf onder hetzelfde dak te zitten waardoor er geen duidelijke scheidslijn was van wat nou bij wie hoort maar ook de wederzijdse doelgroepen niet overeenstemden…. Verkeerslawaai kwam ook nogal eens als minpunt naar voren en tot slot hebben we een pand bezichtigd dat via een veiling werd aangeboden maar hier bleek zoveel te zijn vernield dat er wel een hele flinke investering nodig zou zijn om het weer nieuw leven in te blazen. Ook werd duidelijk dat dit voormalige restaurant niet van bestemming zou mogen veranderen.

Een boerderijtje houden we over, maar het is te klein. Met wat passen en meten kunnen we er vijf gastenkamers en een appartement in maken…. maar voor ons is er dan geen plek meer in het pand.  Het past verder perfect bij ons concept, is authentiek, heeft een goede ligging en een mooi uitzicht. De eigenaar blijkt een naastliggend perceel ook in de verkoop te hebben, daarop zou je nog mogen bouwen. Hij laat een goedgekeurd bouwplan zien, misschien biedt dat tòch perspectief… Er gloort een sprankje hoop.

Met Giovanni, de eigenaar van het appartement waar we verblijven, bespreken we de situatie. Hij vertelt ons dat zijn neef voor de gemeente werkt als architect en goed op de hoogte is van de regelgeving, van wat er wel en niet mag. Al snel hebben we dus een gesprek op het kantoor van de architect en kijkt die met ons naar het bouwplan. Een uurtje later zijn we een hoop wijzer maar toch wel wat teleurgesteld in wat er wel en vooral niet mag.

Omdenken, creatief denken, we blijven maar denken

De laatste dagen van ons verblijf besteden we om na te gaan of we ons concept zo kunnen aanpassen dat het wèl zal lukken. Hebben we alle opties meegenomen? Waar kunnen en willen we concessie(s) doen aan ons concept? Lukt het met minder appartementen? Of misschien zelfs zonder? Past het binnen de italiaanse regeltjes? Wat betekent dat voor de ondernemingsvorm? Vragen te over maar ook nu hielp het zo goed om een duidelijk concept te hebben.

Terug naar Nederland

Eenmaal terug in Nederland krijgen we een bericht van de verkoopmakelaar dat één van de grootste belemmeringen om ons concept te kunnen uitvoeren door een administratieve handeling bij het kadaster kan worden opgelost. Biedt dat nieuwe hoop?

Denken, denken, denken… maar helaas niet kopen. Alles overdacht, alles overwogen maar we weten wel precies waarom het niet is gelukt. Teleurgesteld? Nee, zeer zeker niet. Natuurlijk had ‘ons’ huis erbij kunnen zitten. Maar wij zouden dat juist heel bijzonder gevonden hebben als we in één keer geslaagd zouden zijn!

We hebben hele succesvolle en fijne weken gehad, zijn heel veel wijzer geworden, hebben ons netwerk wederom kunnen uitbreiden, kortom: wij zijn heel tevreden! We zijn ervan overtuigd dat het ons gaat lukken een huis te vinden.

Perla delle parole

Als Perla delle Parole (ofwel het pareltje van de Parole) hebben we deze keer gekozen voor, hoe kan het ook anders, de panettone. Dit traditionele Italiaanse kerstbrood komt oorspronkelijk uit Milaan, maar vanaf begin december kun je van Noord tot Zuid, dus ook op Sicilië, panettone kopen. In bars, pasticcerie (bakkerijen) en supermarkten vind je een uitgebreid assortiment. Ook leuk om cadeau te geven als je bij een local op bezoek gaat!

Ondertussen op Sicilië

Beheerst Corona (helaas) ook nog steeds het dagelijks leven. De besmettingscijfers, IC- opnamen, et cetera liggen stukken lager dan in Nederland, maar stijgen langzaam weer. Verschil met Nederland is wel dat de lokale bevolking de genomen maatregelen serieuzer neemt, dat viel ons tenminste op en bleek ook uit gesprekken die we hadden.
Tijdens ons verblijf hebben we geen belemmeringen ervaren: we konden gewoon uit eten ‘s avonds, winkels waren gewoon open en qua bezoek waren er ook geen beperkingen. 

Na een lange hete zomer (met op 11 augustus een nieuw Europees hitterecord in Syracusa van 48,8 graden Celsius) brak in de herfst een periode aan met voor Sicilië uitzonderlijk slecht weer. Hevige regenval met overstromingen en aardverschuivingen tot gevolg en diverse windhozen troffen het eiland gedurende meerdere weken. Zoals je hierboven kon lezen, kregen ook wij te maken met slecht weer, in de eerste nacht van ons verblijf.

Alla prossima!

In de volgende nieuwsbrief hopen we jullie meer te vertellen over onze vorderingen op dat moment. Tot die tijd: blijf gezond!

Natuurlijk zijn we ook nu benieuwd wat je vindt van deze Parole, misschien wil je wat van ons weten, heb je een tip, of top…. hieronder ons mailadres: 
Hans en Pauline Op weg naar Sicilië
opwegnaarsicilie @ gmail.com